Cyklamen perski (Cyclamen persicum), często nazywany fiołkiem alpejskim, należy do rodziny pierwiosnkowatych (Primulaceae) i wywodzi się z Chin oraz Japonii. Przez lata krzyżowania uzyskano niezwykle atrakcyjne, duże, kolorowe kwiaty (w odcieniach białym, różowym, czerwonym) o różnych kształtach. Są one główną ozdobą tej rośliny doniczkowej, która kwitnie w naszych domach od jesieni do wczesnej wiosny.
Stanowisko Roślina ta wymaga dużo światła, ale jednocześnie unika bezpośredniego nasłonecznienia, które może uszkodzić delikatne liście. Optymalne miejsce dla cyklamenu perskiego to jasne i niezacienione stanowisko. W lecie można przenieść doniczki z rośliną na zewnątrz, ale należy pamiętać o ochronie przed bezpośrednim słońcem.
Wymagania Podłoże i nawożenie:
Cyklamen perski potrzebuje gleby bogatej w próchnicę i składniki mineralne. Ze względu na obfite kwitnienie, roślina wymaga zrównoważonego nawożenia (nawozy bogate w potas).
Podlewanie:
Regularne podlewanie jest niezbędne. Zaleca się podlewanie podstawką wodą letnią, unikając bezpośredniego kontaku z rośliną. Fiołek alpejski jest wrażliwy na nadmierne podlewanie lub przesuszenie, co może prowadzić do gnicia części nadziemnych.
Fiołek alpejski
Temperatura:
Odpowiednia temperatura dla prawidłowego wzrostu fiołka alpejskiego to niewielka różnica między dniem (około 17 stopni C) i nocą (około 14 stopni C). Przebarwienia liści na żółto i utrata turgoru są pierwszymi objawami przegrzania rośliny lub działania zbyt niskiej temperatury.
Przechowywanie:
Po obfitym kwitnieniu nadziemna część rośliny zamiera. Doniczkę z bulwą przenosimy do chłodniejszego pomieszczenia i podlewamy co około 2 tygodnie, aby zapobiec wyschnięciu bulwy. Przesadzanie rośliny do nowych doniczek należy rozpocząć, gdy pojawią się nowe liście.
Najczęstsze choroby: Gnicie bulwy – występuje, gdy podlewa się roślinę od góry. Dlatego cyklamen perski należy podlewać, wlewając wodę do podstawki.
Szara pleśń – na liściach i kwiatach pojawia się szary nalot, który szybko rozprzestrzenia się po roślinie. W niekorzystnych warunkach choroba postępuje bardzo szybko. Aby zwalczyć objawy, zastosuj oprysk (np. Switch 62,5 WG, Signum 33 WG, Polyversum WP).
Mączniak prawdziwy – objawy to plamy pokryte mączystą, watowatą, białą grzybnią. Porażone liście marszczą się i zwijają ku dołowi. Choroba najczęściej atakuje w wilgotne i ciepłe lata, zwłaszcza tam, gdzie rośliny są gęsto posadzone. Usuń porażone części roślin, a gdy choroba jest mocno zaawansowana, zastosuj środek chemiczny (np. Signum 33 WG, Signum 33 WG, Stoper AE).
Fiołek alpejski (Viola alpina) i fiołek afrykański (Saintpaulia) to dwie popularne rośliny ozdobne, które zdobią zarówno nasze ogrody, jak i wnętrza domów. Choć obie rośliny nazywane są fiołkami, różnią się pod względem pochodzenia, wyglądu oraz wymagań uprawowych. W tym artykule przyjrzymy się bliżej obu gatunkom, omawiając ich pielęgnację, uprawę oraz kluczowe różnice.
Pochodzenie i wygląd
Fiołek alpejski Fiołek alpejski pochodzi z obszarów górskich Europy, gdzie rośnie na skalistych zboczach i łąkach. Jest rośliną wieloletnią, niską, tworzącą zwarte kępy. Posiada niewielkie, sercowate liście i charakterystyczne, fioletowe kwiaty z białym środkiem. Kwitnienie przypada na okres od kwietnia do czerwca.
Fiołek afrykański Natomiast fiołek afrykański, znany również jako saintpaulia, wywodzi się z lasów tropikalnych wschodniej Afryki, gdzie rośnie na skałach i zboczach w cieniu drzew. Jest to roślina domowa, która tworzy niewielkie, rozetkowe kępy. Liście fiołka afrykańskiego są owłosione, mięsiste i zielone. Kwiaty różnią się od tych u fiołka alpejskiego – są większe, bardziej okazałe i występują w różnych odcieniach fioletu, błękitu, różu czy bieli. Fiołek afrykański może kwitnąć przez cały rok.
Warunki uprawy
Fiołek alpejski Fiołek alpejski najlepiej rośnie na stanowiskach słonecznych lub półcienistych, na przepuszczalnych, próchnicznych glebach. Jest rośliną mrozoodporną, a jego uprawa na zewnątrz nie sprawia większych problemów. Warto dodać, że fiołek alpejski dobrze radzi sobie również w miejscach o większym nasłonecznieniu.
Fiołek afrykański W przypadku fiołka afrykańskiego sytuacja jest nieco inna. Jako roślina tropikalna, wymaga ciepła, wysokiej wilgotności powietrza i jasnego, ale rozproszonego światła. Gleba powinna być przepuszczalna, próchniczna i stale wilgotna. Roślina ta nie jest mrozoodporna, dlatego najlepiej rośnie jako roślina doniczkowa wewnątrz pomieszczeń.
Pielęgnacja
Fiołek alpejski Pielęgnacja fiołka alpejskiego nie jest skomplikowana. Regularne podlewanie, zwłaszcza w okresie suszy, oraz nawożenie przed kwitnieniem i po przekwitnięciu wystarcza, aby roślina dobrze rosła i kwitła. Przycinanie przekwitłych kwiatów może przedłużyć okres kwitnienia. W przypadku roślin uprawianych w ogrodzie, warto również dbać o odpowiednie sąsiedztwo roślin, które pomogą utrzymać wilgoć w glebie.
Fiołek afrykański Pielęgnacja fiołka afrykańskiego jest nieco bardziej wymagająca. Roślina potrzebuje regularnego podlewania, ale należy unikać przelania, gdyż może prowadzić do gnicia korzeni. Najlepiej stosować nawóz specjalnie przeznaczony dla fiołków afrykańskich. Warto również zapewnić roślinie odpowiednią wilgotność powietrza, na przykład poprzez umieszczanie doniczki na podstawce z wilgotnymi kamyczkami. Przycinanie przekwitłych kwiatów i uszkodzonych liści pozwala utrzymać roślinę w dobrej kondycji.
Różnice
Podsumowując, zarówno fiołek alpejski, jak i afrykański są atrakcyjnymi roślinami ozdobnymi, ale różnią się pod względem pochodzenia, wyglądu, warunków uprawy i pielęgnacji. Fiołek alpejski jest mrozoodporną rośliną ogrodową, podczas gdy fiołek afrykański jest rośliną tropikalną, wymagającą ciepła i wilgotności, najlepiej nadającą się do uprawy wewnątrz pomieszczeń.
Fiołek alpejski i afrykański to dwa różne gatunki, które mają swoje własne wymagania dotyczące uprawy i pielęgnacji. Fiołek alpejski jest łatwiejszy w uprawie, toleruje niskie temperatury i jest mniej wymagający co do wilgotności.
